Op een dag keek ik door de ramen
en zag een zonnetje achter de wolken verschijnen
waardoor de gedachte op kwam of er dan toch een kans zou bestaan
dat de donkere wolk zich door een lichtstraal zou laten omlijnen
Gevoelens van onmacht over het verdriet
dat alle vastigheid van onder je voeten is verdwenen,
dat niemand jou nog kan beschermen tegen alle weersinvloeden
en dat je een drempel over zal moeten gaan om even wat steun en support te lenen
Deze stap voelt ontzettend groot
en is doodeng als je dat nooit eerder hebt moeten doen
hierbij is het moeilijk om te beseffen dat die
schouder om tegen aan te leunen er niet meer is, dat was toen.
Wanneer je nieuwe stappen kunt zetten en
tegelijkertijd aandacht kunt geven aan datgene wat er niet meer is
kun je rouw zien als zwemmen in de golven
en je mee laten voeren net zoals een vis
Tegensputteren kost alleen maar energie en kracht
als je meebeweegt met af en toe een lach en een traan
komt er aan het eind van de horizon misschien een lichtpuntje
waardoor je weer een reden ziet om verder te gaan